Over ruim een week gaan we richting Chengdu, de hoofdstad van de provincie Sichuan. Nu de reis dan eindelijk nabij is zijn we allemaal ook gekoppeld aan onze buddy in Sichuan. Mijn 'buddy' (Chinese student) heet Alex, Wang Xiao Dong, maar gelukkig hebben de meeste Chinese jongeren dus een Engelse naam ;-)
Alex studeert Engels in Deyang. Deyang is een stad in de provincie Sichuan die dus is getroffen door de aardbeving een jaar geleden. Met 3,8 miljoen inwoners is het een van de belangrijkste steden van Sichuan. De staalindustrie is een van de grootste inkomstenbronnen voor de bewoners aldaar.
Vandaag heb ik kort contact gehad met Alex. Hij vertelde mij hoe hij de dag heeft beleeft die 12e mei in 2008. 'When the earthquake happened, I was at school. That was at 14:28, about five minutes after we entered the classroom. I sat in the first row (that's my habit), suddenly my chair began to shake, I thought it was the classmate behind me, but when I turned around and asked the person what she was doing, I found that the whole building was "dancing". We were in floor one and many people just jumped out of the window.'
'The first thing I did was trying getting in touch with my parents, it took me more than one hour to do so, because of lack of signal. Thank God they were both safe.'
Alex heeft heel erg veel geluk gehad en zat ook buiten het echte epicentrum. Hierdoor kwam hij op mij ook vrij relaxt over. De komende dagen tot 19 juli hebben wij meer mail contact. Ik zou graag nog willen weten hoe het daar nu is en hoe verder...
Uiteindelijk gaat het natuurlijk om het hier en nu daar in China. Ik hoop jullie dagelijks mijn verhalen en foto's te kunnen laten zien via deze weblog en het Haarlemsdagblad.
Al kan het eerste misschien nog lastig worden... Vandaag zijn we er achter gekomen dat deze Blogspot website niet te ontvangen is in China. Er is mij door mensen 'gewaarschuwd' niet te kritisch over de politiek en aanverwante zaken te hebben in mijn weblog, maar ook dit is weer heel erg schrijnend voor het China van nu...
Tot een volgende blog en vanaf 14 juli besteed het Haarlemsdagblad ook aandacht aan onze reis naar Sichuan! Ik zal daar om de aantal dagen een persoonlijk dagboekje bijhouden, houd dat dus in de gaten!
Groet Kenny
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
wat goed dat je al met je buddy contact hebt gehad. zijn verhaal past in velen andere verhalen denk ik, maar omdat hij nu zo dichtbij bij jou staat kan ik me voorstellen dat het persoonlijker is. laat je iemand die dagblad voor je bewaren? heb je straks iets om terug te lezen en misschien leuk voor een evaluatie later:)
Jazeker! De edities waarin het Sichuan verhaal + dagboekjes staan worden bewaart voor het nageslacht! :P
Een reactie posten